ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 1/4/2018
Αγαπητοί μου αδελφοί, το ασταθές και ευμετάβολο της κοινής γνώμης είναι εμφανές και τραγικό στο πρόσωπο του Κυρίου. Ο ίδιος λαός που φώναζε το ωσαννά στην μεγαλειώδη υποδοχή του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, σε διάστημα μόλις πέντε ημερών, από τους δημαγωγούς άλλαξε γνώμη και στάση, εξαγριώθηκε και εξωθήθηκε στην κατακραυγή και την εκζήτηση άρον άρον της θανατικής καταδίκης του ευεργέτη, ελευθερωτή και σωτήρα. Ο Κύριος όμως το προ γνώριζε και το ήξερε και εκουσίως ερχόταν στην Ιερουσαλήμ για να πάθει και να Σταυρωθεί, να πεθάνει και να ταφεί, φτάνοντας στην άκρα ταπείνωση, μετά την οποία θα δοξαζόταν με την Ανάσταση και την Ανάληψή Του και όλα αυτά για την δική μας σωτηρία.
Ο Ιησούς, έξι ημέρες πριν από το Πάσχα ήρθε στη Βηθανία, όπου ήταν ο Λάζαρος, ο οποίος είχε πεθάνει και τον οποίο είχε αναστήσει εκ νεκρών. Παρέθεσαν, λοιπόν, σε Αυτόν δείπνο εκεί και η Μάρθα υπηρετούσε. Ο Λάζαρος ήταν ένας από τους συνδαιτυμόνες. Εν τω μεταξύ η Μαρία πήρε μία λίτρα μύρου γνήσιου και πολύτιμου, καμωμένου από το αρωματικό φυτό που λέγεται νάρδος, και άλειψε τα πόδια του Ιησού, τα οποία και σπόγγισε κατόπιν με τα μαλλιά της. Αυτό το έκανε από βαθιά πίστη προς τον Σωτήρα και από θερμή ευγνωμοσύνη προς Αυτόν, που είχε αναστήσει τον αδελφό της. Όλο το σπίτι γέμισε από την ευωδία του μύρου. Λέει τότε ένας από τους μαθητές του Ιησού, ο Ιούδας, ο υιός του Σίμωνος ο Ισκαριώτης, ο οποίος σε λίγο έμελλε να Τον παραδώσει στους σταυρωτές. Γιατί το μύρο αυτό δεν πουλήθηκε αντί τριακοσίων δηναρίων, αντί εξήντα περίπου χρυσών λιρών και δεν δόθηκε το αντίτιμό του στους φτωχούς; Αυτό το είπε, όχι γιατί είχε κανένα ενδιαφέρον για τους φτωχούς, αλλά γιατί ήταν κλέφτης, και είχε το κουτί των εισφορών, και κρατούσε για τον εαυτό του τα χρήματα, που έριχναν σ’ αυτό. Είπε τότε ο Ιησούς, αφήστε ήσυχη αυτή τη γυναίκα, φύλαξε το μύρο αυτό σαν να προαισθάνονταν και το χρησιμοποίησε για Μένα τώρα, τις παραμονές του ενταφιασμού Μου. Γιατί τους φτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας, Εμένα όμως δεν Με έχετε πάντοτε. Σε λίγο θα παραδοθώ στα χέρια των σταυρωτών Μου. Πληροφορήθηκε τότε πολύς λαός από τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς βρισκόταν στη Βηθανία και ήρθαν εκεί, όχι μόνο για τον Ιησού, αλλά για να δουν και τον Λάζαρο, τον οποίο είχε αναστήσει εκ νεκρών. Οι αρχιερείς όταν πληροφορήθηκαν αυτά, αποφάσισαν να φονεύσουν και τον Λάζαρο, γιατί πολλοί από τους Ιουδαίους πήγαν γι’ αυτόν στη Βηθανία και όταν τον έβλεπαν ζωντανό και υγιή, αναστημένο εκ νεκρών, πίστευαν στον Ιησού. Την άλλη μέρα πολύς λαός, που είχε έρθει για την εορτή, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς έρχεται στα Ιεροσόλυμα, πήραν στα χέρια τους κλάδους από φοίνικες και βγήκαν να Τον προϋπαντήσουν και φώναζαν, δόξα και τιμή σε Αυτόν, ευλογημένος και δοξασμένος ας είναι Αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου, Αυτός που είναι ο ένδοξος και αληθινός βασιλιάς του Ισραήλ. Βρήκε ο Ιησούς ένα πουλάρι και κάθισε επάνω σε αυτό, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένο στις προφητείες. Μη φοβάσαι, Ιερουσαλήμ, κόρη της Σιών, ο βασιλιάς σου έρχεται ταπεινός, γλυκύς, γεμάτος αγάπη για σένα, καθισμένος πάνω σε πουλάρι όνου. Τι σήμαιναν τα λόγια και τα γεγονότα αυτά δεν είχαν κατανοήσει οι μαθητές Του προηγουμένως, αλλά όταν ο Ιησούς με την θριαμβευτική ανάστασή Του και την ένδοξη ανάληψή Του δοξάστηκε, τότε θυμήθηκαν, ότι αυτά όλα είχαν γραφεί από το Πνεύμα του Θεού γι’ Αυτόν και στην εκπλήρωσή τους συνέργησαν αυτοί και ο λαός, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Κατά τις ώρες της μεγάλης εκείνης υποδοχής ο λαός, που ήταν μαζί Του όταν ο Ιησούς φώναξε τον Λάζαρο από το μνημείο και τον ανέστησε εκ νεκρών, μαρτυρούσε και επιβεβαίωνε στους άλλους συνανθρώπους το μεγάλο αυτό γεγονός. Γι’ αυτό και τόσο πλήθος του λαού Τον προϋπάντησε, γιατί είχαν πληροφορηθεί από αυτόπτες μάρτυρες, ότι Αυτός είχε κάνει το μεγάλο αυτό θαύμα. Αμήν.