Σήμερα ακούσαμε στο Ιερό Ευαγγέλιο, αγαπητοί μου, για μια θαυμαστή αλιεία, που συνέβη στη λίμνη της Γεννησαρέτ. Η λίμνη αυτή ήταν το μέρος όπου ο Χριστός αναπαυόταν και ο τόπος που επιτέλεσε πολλά θαύματα και δίδαξε τον λαό.
Άλλωστε τα παράλια της λίμνης, εκεί όπου ελλιμένιζαν τα καράβια τους οι ψαράδες, ήταν και τόπος συγκέντρωσης πλήθος κόσμου για να εμπορευτούν την πραμάτεια τους. Σ’ αυτό το μέρος ο Χριστός έβρισκε την ευκαιρία να διδάξει και να φανερώσει την Θεότητά του στους ανθρώπους.
Το πρωινό εκείνο είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος περιμένοντας τα ψαροκάικα, και βρίσκει ο Κύριος πρόσφορο έδαφος για να τους απευθύνει παραινετικούς λόγους.
Όταν επέστρεψαν τα δύο πρώτα καράβια ο Κύριος μπήκε σ’ ένα από αυτά, του Σίμωνα, και άρχισε να διδάσκει το πλήθος μέσα από αυτό. Όταν πια τελείωσε, είπε στους απελπισμένους ψαράδες και στον Σίμωνα, που δεν μπόρεσαν να πιάσουν ψάρια, να ξανοιχτούν στη λίμνη και να ξαναρίξουν τα δίχτυα.
Πράγματι έκαναν υπακοή στο λόγο του Κυρίου, χωρίς να μπουν σε διαλογική διαδικασία, παρά λέγοντας μόνον «δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον». Αυτή η υπακοή και η εμπιστοσύνη προς τον Κύριο, είχε τέτοιο αποτέλεσμα που τα δίχτυα τους και τα πλοιάριά τους δεν μπόρεσαν να αντέξουν το βάρος των ψαριών και κάλεσαν κι άλλα προς βοήθεια.
Η θαυμαστή αυτή αλιεία, ήταν καρπός της υπακοής. Και πίσω από αυτήν την καθημερινή για όλους εικόνα, βρίσκεται η τελευταία φράση του Κυρίου προς τον Σίμωνα, «ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν».
Ο Σίμων, ενδεχομένως κάποια στιγμή να άκουσε κάποια διδασκαλία του Χριστού, γι’ αυτό και δεν αρνείται να Τον υπακούσει. Βλέποντας κι αυτό το θαύμα αισθάνεται ότι είναι ανάξιος να έχει πάνω στο καράβι του τον Χριστό, και γι’ αυτό του ζητά να κατέβει. Δεν τον διώχνει, όπως έκαναν οι Γεργεσηνοί, αλλά γονατίζει μπροστά Του αισθανόμενος την αμαρτωλότητά του.
Από την στιγμή αυτή ο Σίμων γίνεται μαθητής του Κυρίου και τον ακολουθεί. Είναι ο Απόστολος Πέτρος, αυτός ο δυναμικός Απόστολος του Κυρίου, που είχε ηγετικό ρόλο στη χορεία των Αποστόλων και ονομάστηκε μαζί με τον άλλο Απόστολο των Εθνών Παύλο, Πρωτοκορυφαίος.
Ο Χριστός που γνωρίζει το βάθος της ψυχής του κάθε ανθρώπου, διέκρινε στον Σίμωνα, τον άνθρωπο αυτόν που θα μπορούσε να φέρει σε πέρας την αποστολή που θα του ανέθετε. Μέσα από αυτήν την δοκιμασία, να ξανοιχτούν και πάλι στη λίμνη, μετά από την τόση κοπιαστική νύχτα χωρίς να πιάσουν τίποτε, δείχνει έναν άνθρωπο που δεν το βάζει κάτω. Δεν απελπίζεται. Αισθάνεται δυνατός και προχωρά, βλέποντας πάντα μπροστά, και το κυριότερο εμπιστεύεται τον Χριστό. Κι αυτή την εμπιστοσύνη που έδειξε στον Χριστό, ο Χριστός του την ανταπέδωσε αργότερα λέγοντάς του «ὅτι σύ εἶ Πέτρος, καί ἐπί ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τήν ἐκκλησίαν,….».
Όλοι έχουμε, αγαπητοί μου, την ευλογία του Θεού. Αν του δείξουμε εμπιστοσύνη, κάνουμε υπακοή στο θέλημά Του και εφαρμόζουμε το Ευαγγέλιό Του, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Μας καλεί ανά πάσα στιγμή να τον ακολουθήσουμε, μέσα απ’ όλα τα οποία επισυμβαίνουν στη ζωή μας.
Η οποιαδήποτε δοκιμασία να μην μας γονατίζει, αλλά να μας ενδυναμώνει. Σε ότι αφορά τα πνευματικά να ζητούμε την εξ ύψους ενίσχυση. Και σε ότι αφορά το σώμα να επιδεικνύουμε την ανάλογη υπομονή. Δεν μπορούμε να έχουμε τα πάντα στη ζωή αυτή. Τα πάντα θα αποκτηθούν κατά την ημέρα που θα ενταχθούμε στη Βασιλεία του Θεού. Αμήν.