Άνθιμος ο Ολυμπιώτης

Ὁ Ἱ­ε­ρο­μό­να­χος Ἄν­θι­μος γεν­νήθη­κε τὸ 1737 στὸ ὀ­ρει­νὸ Λι­βά­δι τῆς Ἐ­λασ­σῶ­νος ἀ­πὸ φτω­χὴ οἰ­κο­γέ­νεια. Σὲ μι­κρὴ ἡ­λι­κί­α ἔ­μει­νε ὀρ­φα­νὸς ἀ­πὸ πα­τέ­ρα. Τὰ πρῶ­τα τοῦ γράμ­μα­τα τὰ ἔ­μα­θε στὴν γε­νέ­τει­ρά του καὶ ἀ­πὸ μι­κρὸς ἀ­γά­πη­σε τὴν ἐκ­κλη­σί­α. Ἀ­να­ζη­τών­τας μί­α καλ­λί­τε­ρη τύ­χη ἀ­να­χώ­ρη­σε γιὰ τὴν πλού­σια κω­μό­πο­λη τῆς Τσα­ρι­τσά­νης ποὺ τὴν ἐ­πο­χὴ ἐ­κεί­νη βρι­σκό­ταν στὴν ἄν­θη­ση τῶν γραμ­μά­των, τῶν τε­χνῶν καὶ τοῦ ἐμ­πο­ρί­ου κα­θι­στών­τας τὴν, γιὰ τὴν δύ­σκο­λη ἐ­πο­χὴ τῆς Τουρ­κο­κρα­τί­ας μί­α ἀ­πὸ τὶς πλου­σι­ό­τε­ρες καὶ οἰ­κο­νο­μι­κᾶ ἀ­να­πτυγ­μέ­νες πό­λεις τῆς πε­ρι­ο­χῆς. Ἐ­κεῖ ὁ Ἄν­θι­μος ἐρ­γά­στη­κε μὲ τι­μι­ό­τη­τα καὶ προ­θυ­μί­α σὲ ἕ­να παν­το­πω­λεῖ­ο. Τὴν ἐ­πο­χὴ ἐ­κεί­νη ἐ­πι­σκέ­φτη­κε καὶ τὴν Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ τῆς Ὀ­λυμ­πι­ώ­τισ­σας γιὰ ἐρ­γα­σί­α ποὺ τοῦ ἀ­νέ­θε­σε τὸ ἀ­φεν­τι­κό του. Στὸν χῶ­ρο τοῦ μο­να­στη­ριοῦ ἔ­νι­ω­σε γιὰ πρώ­τη φο­ρᾶ τὴν ἐ­σω­τε­ρι­κὴ ἀ­σφά­λεια καὶ γα­λή­νη στὴν καρ­διὰ τοῦ ἀλ­λὰ καὶ τὴν κα­λο­σύ­νη καὶ φι­λο­ξε­νί­α τῶν πα­τέ­ρων τῆς Μο­νῆς. Με­τὰ τὸν θά­να­το καὶ τῆς μη­τέ­ρας τοῦ ὁ δε­κα­ε­ξά­χρο­νος Ἄν­θι­μος ὁ­δήγησε τὰ βή­μα­τά του στὴν Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ τῆς Πα­να­γί­ας Ὀ­λυμ­πι­ω­τίσ­σης ὅ­που με­τὰ ἀ­πὸ δο­κι­μα­στι­κὴ πε­ρί­ο­δο στὸν μο­να­χι­κὸ βί­ο ἐ­κά­ρη μο­να­χὸς καὶ χει­ρο­το­νή­θη­κε δι­ά­κο­νος. Ἀ­πο­φα­σι­στι­κῆς ση­μα­σί­ας γιὰ τὴν πνευ­μα­τι­κή του ἐ­ξέ­λι­ξη στά­θη­κε ἡ γνω­ρι­μί­α του μὲ τὸν ἀ­ξι­ό­λο­γο ἐ­νά­ρε­το καὶ μορ­φω­μέ­νο ἱ­ε­ρο­μό­να­χο καὶ κα­το­πι­νὸ ἡ­γού­με­νο Δι­ο­νύ­σιο, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἔ­γι­νε ὁ πνευ­μα­τι­κός του πα­τέ­ρας καὶ τὸν βο­ή­θη­σε ἠ­θι­κὰ καὶ ὑ­λι­κὰ στὶς με­τέ­πει­τα σπου­δές του. Ὁ Ἄν­θι­μος φοί­τη­σε ἀρ­χι­κὰ σὲ ἐκ­παι­δευ­τι­κὰ ἱ­δρύ­μα­τα τῆς Δυ­τι­κῆς Μα­κε­δο­νί­ας στὴν Κο­ζά­νη καὶ τὴν Σι­ά­τι­στα. Κα­τό­πιν μὲ τὴν ἄ­δεια καὶ τὴν εὐ­λο­γί­α τοῦ γέ­ρον­τός του Δι­ο­νυ­σί­ου με­τα­βαί­νει στὸ ἅ­γιον Ὅ­ρος στὴν Ἀ­θω­νιά­δα σχο­λή. Σχο­λάρ­χης τῆς τὴν ἐ­πο­χὴ ἐ­κεί­νη εἶ­ναι ὁ «ἐλ­λο­γι­μώ­τα­τος ἐν δι­δα­σκά­λοις» κλη­ρι­κὸς Εὐ­γέ­νιος Βούλ­γα­ρης. Κον­τὰ στὸν φω­τι­σμέ­νο αὐ­τὸ κλη­ρι­κὸ καὶ δι­δά­σκα­λο καὶ ἄλ­λους σο­φοὺς καὶ ἐ­νά­ρε­τους δι­δα­σκά­λους μα­θή­τευ­σε ὁ Ἄν­θι­μος καὶ ὁ­λο­κλή­ρω­σε τὸν κύ­κλο σπου­δῶν του. Ἐ­κεῖ σπού­δα­σε « λο­γι­κά, μα­θη­μα­τι­κά, φυ­σι­κά, γε­ω­με­τρι­κά, ἀ­ριθ­μη­τι­κά, ρη­το­ρι­κά, ἀ­στρο­νο­μι­κὰ καὶ θε­ο­λο­γι­κὰ γράμ­μα­τα..». Ὁ Ἄν­θι­μος με­τὰ τὴν ὁ­λο­κλή­ρω­ση τῶν σπου­δῶν τοῦ ὑ­πη­ρέ­τη­σε ἀρ­χι­κὰ ὡς ἐ­φη­μέ­ριος καὶ δι­δά­σκα­λος τῶν Ἑλ­λή­νων τῆς δι­α­σπο­ρᾶς, στὸ Κε­τσκε­μὲτ καὶ Μί­σκολ τῆς Οὐγ­γα­ρί­ας, καὶ στὴν ὀρ­θό­δο­ξη κοι­νό­τη­τα τῆς Βι­έν­νης. Ὁ γε­νι­κὸς ἀ­πο­λο­γι­σμὸς τῆς πα­ρου­σί­ας του στὴν Κεν­τρι­κὴ Εὐ­ρώ­πη ἦ­ταν πλού­σιος. Ἐρ­γά­σθη­κε δε­κα­έ­ξι χρό­νια μὲ ζῆ­λο καὶ ὑ­πο­μο­νή, ἀ­γω­νί­στη­κε, δί­δα­ξε καὶ ἀ­γα­πή­θη­κε ἀ­πὸ αὐ­τοὺς ποὺ ἀ­να­γνώ­ρι­σαν καὶ τί­μη­σαν τὴν προ­σφο­ρά του.