Κάθε εορτή του Τιμίου Σταυρού, όπως η σημερινή Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης, μελωδεί δυο μεγάλες αλήθειες. Α. Πως η ζωή του κάθε πιστού είναι πάντα μια σταυρική πορεία. Είναι το τίμημα για όποιον θέλει ν’ ακολουθήσει τον Χριστό! Σταυροί από το οικογενειακό περιβάλλον, από τους γύρω, στον εργασιακό χώρο, από τις παρέες, από την κοινωνία, από το διάβολο. Και ωστόσο πάντα αχνοφέγγει η αχτίδα της σωτηρίας: ότι διά του Σταυρού έρχεται η Ανάσταση, ανθίζει η ελπίδα. Β. Πως ο Σταυρός γίνεται ο τύπος ζωής εκείνων που θέλουν ν’ αγαπούν! Ο μοναχός αφιερώνεται ολοκληρωτικά στο Θεό και στην Εκκλησία. Σταυρώνει τα πάθη, τις αμαρτίες και τις απολαύσεις του κόσμου εν αναμονή της Αναστάσεως. Αλλά και οι αληθινά έγγαμοι έτσι ζουν: θυσιαστικά! Ο άνδρας, διδάσκει ο απ. Παύλος, οφείλει να είναι έτοιμος να σταυρωθεί, να πεθάνει για να ζωογονεί την αγάπη του για τη σύζυγο. Η γυναίκα αντίστοιχα καλείται ολοκληρωτικά να είναι δοσμένη σ’ αυτή τη σχέση. Να μη χωρά τίποτε άλλο στην ψυχή της εκτός απ΄ εκείνον που θυσιάζεται, να «φοβῆται τὸν ἄνδρα», όπως ακούμε στο μυστήριο του γάμου και λανθασμένα πάντα ερμηνεύουμε! Μυστήριο ο Σταυρός, όπως το μυστήριο της Ζωής. Το δεύτερο έχει ημερομηνία λήξης. Το πρώτο μας ξανοίγει στην προοπτική της αιωνιότητας, γιατί εκεί κατοικεί η αληθινή ΑΓΑΠΗ! Καλή Ανάσταση !
ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ: ΤΑΣΟΣ ΝΟΥΣΙΑΣ
Η θρησκευτική πίστη ποιον ρόλο έχει διαδραματίσει στη ζωή σας;
-Η πίστη μου έχει περάσει και αυτή μέσα από πολλά στάδια. Αλλοτε μέσα από πολύ ένθερμα στάδια και άλλοτε μέσα από ψυχρά. Εγώ, πάντως, συνεχίζω να κάνω τον σταυρό μου ως κομμάτι σωτηρίας! Οχι φοβικά! Θα ανάψω το κερί μου και θα μεταλάβω μαζί με τους εσχάτους το Πάσχα, μετά την Ανάσταση, ενώ την ίδια στιγμή οι περισσότεροι αναχωρούν για να πάνε να φάνε στα σπίτια τους. Πάντα κάθομαι και παρακολουθώ την αναστάσιμη τελετή με τον μυσταγωγικό χαρακτήρα της και τα υπέροχα κείμενα αγάπης που ακούγονται εντός της εκκλησίας!
Πώς μεταφράζεται για εσάς η έννοια της ευτυχίας στη σημερινή πραγματικότητα;
-Διάβαζα πριν από λίγο καιρό σε ηλεκτρονική μορφή κάποιες σκέψεις ενός Αγιορείτη γέροντα και σκεφτόμουν πόσο πλήρης και ευτυχής είναι μέσα από έναν βιωματικό τρόπο! Βλέποντας και ακούγοντας τις σκέψεις αυτού του γέροντα, σκέφτηκα ότι ο άνθρωπος πλάστηκε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού, γι’ αυτό είναι ικανός για τα πάντα! Ο άνθρωπος φτιάχνει τη διαδρομή του, στήνει ξεχορταριάζοντας τον δρόμο του μέσα από τις παραβολές της αρετής και της κακίας, ως ενάρετος πια. Και έτσι φτάνει κάποιος στο ευ ζην, στην ευτυχία, στην ευδαιμονία κ.α. Η αναζήτηση και ο πηγαιμός είναι για μένα η «ευτυχία». Και ίσως εκεί όπου σταματάς και κοντανασαίνεις για να δεις πού έχεις φτάσεις, να συντελείται το μέγα θαύμα της ευτυχίας!
Ποια είναι εκείνα τα πρόσωπα από τον εκκλησιαστικό χώρο που σας έχουν επηρεάσει;
Την πρώτη φορά που είχα επισκεφθεί, το Άγιον Όρος ήμουν έντονα φορτισμένος συναισθηματικά εξαιτίας κάποιας απώλειας και προσπαθούσα να βρω απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα. Πήγα ως αναζητητής μιας εσώτερης αλήθειας, είχα ανάγκη από έναν διάλογο με τον Θεό με τη βοήθεια εκείνων οι οποίοι Τον είχαν πλησιάσει πιο πολύ και δεν μπορούσα να τους έχω δίπλα μου όταν το είχα άμεση ανάγκη. Συναντήθηκα, λοιπόν, σε ένα ασκηταριό -κάπου κοντά στο Πρωτάτο- με έναν μοναχό που ήταν υποτακτικός του Παϊσίου. Δεν μιλούσε παρά μόνο με άκουγε. Είχε μια πραότητα και μια καλοσύνη! Μια αγκαλιά και μια γλύκα τρομερή έβλεπες στη συμπεριφορά του! Όση ώρα του μιλούσα, ένιωθα ότι έφευγε από πάνω μου το βάρος που κουβαλούσα και πως έχανα λόγω αυτής της ανακούφισης το ίδιο μου το σώμα! Δεν μπορούσα καν να διακρίνω ούτε πόσο χρονών ήταν ο άνθρωπος που είχα απέναντί μου. Νόμιζα ότι ήταν 20 ή 25 χρονών! Η επικοινωνία με εκείνον τον μοναχό αποτέλεσε την πρώτη κάθαρση. Από τη στιγμή που έφυγα από το Αγιον Ορος, κάθε φορά που κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη ένιωθα βαθιά μέσα μου ένα καθαρτήριο πράγμα. Σαν να είχε μπει κάτι μέσα μου, να είχε σκάψει και κατόπιν να είχε γκρεμίσει όλη αυτή την ανασφάλειά μου! Μια άλλη περίπτωση ιερέα από τον οποίον διατηρώ έντονες αναμνήσεις είναι ο π. Μανώλης στην Κρήτη, ο οποίος έχει βαπτίσει την κόρη μου. Ενας υπέροχος ιερέας, πράος και καλοπροαίρετος! Χωρίς διάθεση να σε επικρίνει και να σε παίρνει από τα μούτρα…
Από πλευράς εκκλησιαστικών κειμένων, ποια είναι αυτά που αποτελούν σημεία αναφοράς για εσάς;
-Διαβάζω τακτικά τους Βίους των Αγίων, όπως η ιστορία του Αγίου Ανδρέα του διά Χριστόν Σαλού, που με έχει συγκλονίσει. Επίσης, διαβάζω τον βίο του Αγίου Λουκά, που γνώρισε τη φυλάκιση και τις κακουχίες επί κομμουνιστικού καθεστώτος στα γκουλάγκ της Ρωσίας. Όπως ο Χριστός αφοσιώθηκε και δίδαξε έως τη Σταύρωση, έτσι και οι Άγιοι δεν κιοτεύουν πάνω στο μαρτύριο, αγωνίζονται και δεν γυρνούν πίσω!